HPV FAQ

Οποιοδήποτε σεξουαλικά ενεργό άτομο μπορεί να προσβληθεί από τον ιό.  Οι τύποι HPV που προκαλούν κονδυλώματα μεταδίδει συνήθως με απλή δερματική επαφή κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής με κάποιον που έχει ενεργή λοίμωξη. Το σίγουρο είναι πως μπορεί να μεταδίδεται πολύ εύκολα ο ιός αν υπάρχει ενεργό κονδύλωμα, δεν αποκλείεται όμως να μεταδίδεται ακόμη και όταν δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα.

Είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς πότε μεταδόθηκε ο ιός γιατί τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν σε διάστημα μιας εβδομάδας, μερικών μηνών, χρόνων ή ακόμα και ποτέ μετά από επαφή με άτομο το οποίο είναι φορέας του ιού.

Ο ιός θεωρείται ενεργός όταν τα κονδυλώματα είναι παρόντα. ‘Όταν δεν υπάρχουν κονδυλώματα θεωρούμε πως ο ιός βρίσκεται σε λανθάνουσα φάση στα κύτταρα του δέρματος και ότι δεν μπορεί να μεταδοθεί. Τις περισσότερες φορές το ανοσοποιητικό μας σύστημα αντιμετωπίζει το ιό ή τον καθιστά αδρανή για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Τα κονδυλώματα δεν είναι συχνά στο στόμα και γι αυτό πιστεύεται ότι η μετάδοσή του συγκεκριμένου τύπου του ιού είναι πιο δύσκολη με το στοματικό έρωτα, αλλά όμως συναντάται όπως με την μορφή των θηλωμάτων.

Μέχρι σήμερα έχουν ανιχνευτεί περισσότεροι από 80 γονότυποι HPV (ανάλογα με την αλληλουχία των βάσεων στο DNA τους διακρίνονται διαφορετικοί τύποι HPV). Οι HPV προκαλούν πλήθος αλλοιώσεων (καλοηθών και κακοηθών)στο δέρμα και στους βλεννογόνους του ανθρώπινου σώματος. Τα οξυτενή κονδυλώματα (δηλαδή τα εξωτερικά) προκαλούνται συνήθως από τους τύπους 6 και 11, είναι τύποι που προκαλούν φλεγμονές στο κατώτερο γεννητικό σύστημα ανδρών και γυναικών, οι οποίες κατά κανόνα είναι καλοήθεις και δεν εξελίσσονται προς καρκίνο. Οι συνηθέστεροι ογκογόνοι τύποι HPV είναι 16 και 18 οι οποίοι σχετίζονται με δυσπλασίες και καρκίνο. Όμως υπάρχουν και άλλοι τύποι οι οποίοι είναι ωστόσο σπανιότεροι.

Η δοκιμασία κατά Παπανικολάου είναι ένας τρόπος για να ανιχνεύσουμε αλλαγές στα κύτταρα του τράχηλου και της μήτρας. Αν βρεθεί κάποια αλλοίωση τότε αυτό ονομάζεται δυσπλασία. Υπάρχει πιθανότητα αυτή η δυσπλασία να  οδηγήσει σε καρκίνο του τράχηλου της μήτρας. Ο χρόνος της εξέλιξης είναι άγνωστος. Μπορεί να εξελιχθεί μέσα σε κάποιους μήνες ή ακόμα και μέσα σε κάποια χρόνια. Όλες οι γυναίκες θα πρέπει να υποβάλλονται μια φορά το χρόνο σε Τέστ Παπανικολάου, λαμβανομένου υπόψη ότι ο ιός HPV είναι ο κύριος αιτιολογικός παράγοντας την παθογένεια του καρκίνου του τράχηλου της μήτρας.

Αρχικά εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι ακριβές θεραπείες, τοξικές θεραπείες και θεραπείες που προκαλούν ουλές θα πρέπει να αποφεύγονται. Οι θεραπείες οι οποίες ακολουθούνται είναι οι εξής:

• Aντι-ιιικές θεραπείες
• Κρυοχειρουργικές θεραπείες
• Χειρουργική αφαίρεση
• Ηλεκτροκαυστηριάσεις
• Laser

Ο ΗPV είναι μια συγκεκριμένη ομάδα θηλωματοϊών που προσβάλλει τον άνθρωπο (Human Papilloma Viruses). Λόγω της εξειδίκευσης, οι θηλωματοποϊοι του ανθρώπου δεν προσβάλλουν τα ζώα και αντιστρόφως. Ο ιός αυτός αποτελείται από διπλή έλικα DNA  η οποία περιβάλλεται από εικοσάεδρη πρωτεϊνική κάψα, προκαλεί όγκους και υπερπλασίες στο δέρμα και τους βλεννογόνους.

Με το ΤΕΣΤ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ανευρίσκεται αν υπάρχει υποψία HPV μόλυνσης. Στη συνέχεια ακολουθεί κολποσκόπηση όπου εξετάζονται με δυνατό φως και υπό μεγέθυνση οι βλεννογόνοι και το δέρμα στο κατώτερο γεννητικό σύστημα πριν και μετά την εμβροχή τους με διάλυμα οξικού οξέος. Οι υποκλινικές αλλοιώσεις από τους HPV συνήθως λευκάζουν μετά την εφαρμογή του οξικού οξέος και έτσι εντοπίζονται. Ότι λευκάζει όμως δεν είναι πάντα HPV αλλοίωση, τη διάγνωση θα θέσει πάντοτε η ιστολογική εξέταση της βιοψίας. Η κολποσκόπηση είναι το πολύ σημαντική εξέταση και αυτό γιατί δεν γίνεται μόνο για να αποδείξει εάν πρόκειται για υποκλινική φλεγμονή ή όχι αλλά σημασία έχει αν εντοπιστούν οι προκαρκινικές αλλοιώσεις ή καρκίνος.

Υπάρχει μια εξέταση λοιπόν, η PCR ταυτοποίηση του ιού η οποία ανιχνεύει το DNA του ιού. Η εξέταση αυτή μας επιβεβαιώνει την διάγνωση και τον τύπο του HPV που προκάλεσε τη συγκεκριμένη αλλοίωση.

Ναι, τα άτομα με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους είναι συνήθως επιρρεπείς σε υποκλινική λοίμωξη με πολλαπλούς τύπους HPV.

Λίγοι ασθενείς γνωρίζουν τον ρόλο του HPV στον καρκίνο της πρωκτογεννητικής χώρας. Η διάγνωση των κονδυλωμάτων μπορεί να προκαλέσει φόβο μετάδοσης της νόσου ή υποτροπής, αλλαγές της σεξουαλικής συμπεριφοράς (π.χ. αποχή) , κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, διατάραξη ή διάλυση σχέσεων. ΠΡΟΛΗΨΗ:  χρήση προφυλακτικού

Ναι, υπάρχει το πρωκτικό Test-ΠΑΠ που εκτελείται με ψήκτρα και μονιμοποιητικό διάλυμα και βοηθά στην ανίχνευση δυσπλασιών του πρωκτού.

Εάν τα κονδυλώματα αφεθούν χωρίς θεραπεία μπορεί να υποχωρήσουν από μόνα τους , να μείνουν αμετάβλητα ή να αναπτυχθούν περαιτέρω. Στο μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών τα κονδυλώματα ιάθηκαν αυτόματα χωρίς θεραπεία.

Η μόλυνση του πρωκτογεννητικού επιθηλίου από τον ιό HPV μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ένα φάσμα αλλοιώσεων που αναφέρονται ως πλακώδεις ενδοεπιθηλιακές βλάβες, οι οποίες κυμαίνονται από την ήπια δυσπλασία μέχρι το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Με την πάροδο του χρόνου οι βλάβες αυτές μπορεί να υποστρέψουν, να παραμείνουν αναλλοίωτες ή να εξελιχθούν προς διηθητικό καρκίνο. Οι βλάβες που αφορούν τον τράχηλο της μήτρας και τον πρωκτό έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εξαλλαγής σε διηθητικό καρκίνο.

Οι παράγοντες κινδύνου είναι η ανοσοκαταστολή και το κάπνισμα οι οποίοι προκαλούν την ανάπτυξη των περισσότερων δυσπλαστικών βλαβών.

Οι κοινές μυρμηκιές εντοπίζονται συχνά στα χέρια και είναι πολλαπλές.

Οι επίπεδες μυρμηκιές είναι κατά κανόνα πολλαπλές και εντοπίζονται στα αντιβράχια ή στους βραχίονες, το πρόσωπο και γύρω από τα γόνατα.

Οι εν βάθει πελματικές μυρμηκιές εντοπίζονται στα πέλματα και είναι συχνά επώδυνες λόγω πίεσης του σωματικού βάρους στα πέλματα.

Τέλος οι νηματοειδής μυρμηκιές συνηθέστερα εντοπίζονται στο πρόσωπο και το λαιμό.

Η μετάδοσή τους γίνεται είτε άμεσα μετά από επαφή με μολυσμένο άτομο, είτε έμμεσα μετά από επαφή με μολυσμένα αντικείμενα. Η περίοδος επώασης είναι δύσκολο να καθοριστεί. Μπορεί να κυμαίνεται από μια εβδομάδα έως και πολλούς μήνες. Οι δραστηριότητες μεταξύ των οποίων και οι αθλητικές εκθέτουν το γυμνό δέρμα σε άμεση ή έμμεση επαφή μεταξύ των ατόμων και αυξάνουν την πιθανότητα μόλυνσης. Τέλος οι δερματικές μυρμηκιές υποχωρούν αυτόματα μέσα σε διάστημα περίπου 2 ετών.

Κατά το Test- pap υγρής φάσης γίνεται η λήψη του κολπικού –τραχηλικού υγρού με βουρτσάκι (ψήκτρα) και τοποθετείται σε φυαλίδιο με μονιμοποιητικό υγρό. Έπειτα επιστρώνεται σε πλακάκι μικροσκόπησης με μια λεπτή –μονή στοιβάδα κυττάρων. Σε αυτή την μονή στρώση κυττάρων ο κυτταρολόγος μπορεί να διακρίνει πιο εύκολα και με περισσότερη σαφήνεια την βλάβη (αλλοίωση) αν υπάρχει.

Εμβόλιο HPV:

- Ανασυνδυασμένα μη λοιμογόνα ιικά σωματίδια (κέλυφος χωρίς DNA)

- Παράγουν πολύ υψηλότερους τίτλους αντισωμάτων από τη φυσική λοίμωξη

- Οι τίτλοι παραμένουν υψηλοί για περισσότερο χρόνο

- 100% προστασία από τους τύπους 16 και 18 (εάν η γυναίκα δεν έχει μολυνθεί ήδη)

Οι γυναίκες που θα εμβολιαστούν θα πρέπει να συνεχίσουν να κάνουν Τεστ-Παπ διότι το εμβόλιο προφυλάσσει μόνο από τους τύπους 16 και 18 του ιού HPV οι οποίοι ευθύνονται για το 70% των περιπτώσεων  του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Το εμβόλιο θα πρέπει να χορηγείται σε κορίτσια πριν από την έναρξη της σεξουαλικής τους δραστηριότητας (9-14 έτη), αν και ένδειξη χορήγησης του εμβολίου υπάρχει και για κάθε γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας που δεν έχει σεξουαλικές επαφές, όπως και για νέες γυναίκες μέχρι την ηλικία των 26 ετών, ανεξάρτητα αν αυτές είναι ήδη σεξουαλικά ενεργές αρκεί βέβαια να μην εμφανίζουν ήδη νεοπλασματικές αλλοιώσεις στον τράχηλο της μήτρας.

Επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες A,C,E και φολικό οξύ μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου σε γυναίκες που έχουν προσβληθεί από τον ιό των κονδυλωμάτων.

Ναι, μεταδίδεται με τους ίδιους τρόπους όπως και στα ετεροφυλόφιλα άτομα.

Όχι απόλυτα και αυτό γιατί μπορεί να υπάρχουν οξυτενή κονδυλώματα στη βάση του πέους ή επάνω στο αιδοίο αντίστοιχα.

Συνήθως συστήνεται σε γυναίκες με συνήθειες και σε καταστάσεις οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο όπως:

• Κάπνισμα
• Μόλυνση με έναν τύπο του HPV που προκαλεί καρκίνο
• Μόλυνση με τον ιό HΙV (ιός του AIDS)
• Μόλυνση από χλαμύδια
• Κακή διατροφή
• Θεραπεία με φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα ή αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα και τέλος προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου τραχήλου.